วัดกาญจนสิงหาสน์เป็นวัดโบราณ
สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาแต่ไม่ปรากฏนามผู้สร้างและปีที่สร้าง เดิมชื่อ วัดทอง
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก รัชกาลที่ ๑ วัดนี้ทรุดโทรมลงอย่างมาก สมเด็จพระรูปศิริโสภาคย์มหานาคนารี พระชนนีของสมเด็จพระอมรินทราบรมราชินีโปรดให้สร้างกุฏิขึ้น
๓ คณะ คือ คณะกลาง สร้างเป็นกุฏิชนิด ๔ ห้อง ปลูกขวางทิศเหนือกับกุฏิชนิดแถว ๒ แถว
แถวละ ๖ ห้อง โดยมีหอฉันอยู่ตรงกลางและสร้างหอระฆังไว้ด้านหน้า
ส่วนคณะตะวันออกและคณะตะวันตก สร้างเป็นหอฉันขวางทางทิศเหนือทั้ง ๒ คณะ ทางทิศใต้ สร้างหอพระไตรปิฏกอยู่ติดกับกำแพง นอกจากนี้ยังโปรดให้สร้างศาลาการเปรียญไว้ริมคลองหน้าพระอุโบสถ
ศาลา ๓ และศาลา ๒ หลัง หลัง หนึ่งตั้งอยู่หน้าปรก
อีกหลังหนึ่งอยู่ข้างศาลาการเปรียญทางทิศตะวันออก
พร้อมทั้งโปรดให้บูรณปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุอื่น ๆ จนครบบริบูรณ์
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯพระราชทานพระราชทรัพย์ให้บูรณฏิสังขรณ์เพิ่มเติม
แล้วทรงสถาปนาวัดทองขึ้นเป็นพระอารามหลวงทั้งยังทรงบำเพ็ญพระราชกุศลเพื่ออุทิศถวายแด่สมเด็จพระรูปศิริโสภาคย์มหานาคนารีอีกด้วย เมื่อ พ.ศ.
๒๓๙๗ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
พระราชทานนาม วัดทอง ว่า วัดกาญจนสิงหาสน์ ต่อมาใน พ.ศ. 2406 โปรดเกล้าฯ
ให้บูรณปฏิสังขรณ์แล้วลงรักปิดทองพระประทานและฐานชุกชี
นับจากนั้นมาก็ไม่ได้มีการบูรณปฏิสังขรณ์อีกทำให้เสนาสนะชำรุดทรุดโทรมและหักพังลงเป็นส่วนมาก
มีเพียงพระอุโบสถ ศาลาการเปรียญ และศาลาสามหน้า ที่ยังคงเป็นรูปเดิมอยู่ |